محمدباقر بن هدایت‌حسین جابری نائینی اصفهانیملّامحمّدباقر جابری نائینی متخلّص به «صفا» فرزند ملّاهدایت‌حسین عالم فاضل و ادیب شاعر قرن یازدهم هجری در اصفهان می‌باشد. ۱ - معرفی اجمالیملّامحمّدباقر جابری نائینی متخلّص به «صفا» فرزند ملّاهدایت‌حسین عالم فاضل و ادیب شاعر، در اصفهان به تحصیل پرداخته و به مدارج عالی علم و ادب دست یافت. در نظم و نثر خصوصاً انشاء و فقه و حدیث مهارت داشته، در سال ۱۰۸۲ه. وفات یافت. [۱]
نصرآبادی، محمدطاهر، تذکره نصرآبادی، ج۱، ص۲۸۲.
[۲]
جابری انصاری، حسن خان، تاریخ اصفهان، چاپ ۱۳۷۸، ص۳۱۱.
۲ - تألیفاتاز او تالیفاتی به جای مانده است از آن جمله است: ۱. «مفتاح الافق» یا «مفتاح الحقایق» در اصول دین ۲. «دیوان اشعار» ۳. «مفتاح الحقایق». [۴]
جابری انصاری، حسن خان، تاریخ اصفهان، چاپ ۱۳۷۸، ص۳۹۱، (تعلیقات).
این شعر از اوست: شب دوری به سان شمع تا وقت سحر سوزم ••••• ز خوناب دل مجروح و از سوز جگر سوزم ز بس سوراخ سوراخ است تن از ناوک نارش ••••• گهی از سر گهی از سینه گاه از چشم تر سوزم ۳ - پانویس
۴ - منبعمهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۲، ص۱۴۵-۱۴۶. رده‌های این صفحه : ادیبان اصفهان | ادیبان اصفهان سده یازدهم (قمری) | ادیبان ایرانی | ادیبان سده یازدهم(قمری) | عالمان اصفهان | عالمان اصفهان سده یازدهم(قمری) | عالمان ایران | علمای سده یازدهم(قمری) | فضلای اصفهان | فضلای اصفهان سده یازدهم(قمری) | فضلای سده یازدهم(قمری) | نویسندگان اصفهان سده یازدهم(قمری) | نویسندگان اصفهانی | نویسندگان ایرانی | نویسندگان سده یازدهم(قمری)
|